Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

Τα σχετικά υπερθετικά.

Στο Βήμα της Κυριακής (09-01-2011), σε τίτλους συνεντεύξεων:
Λευτέρης Παπαδόπουλος «Γίναμε η χώρα με τους χειρότερους ανθρώπους». (Από τη Μυρτώ Λοβέρδου.)
Γιάννης Τσεκλένης «Ζούμε στην πιο άσχημη πρωτεύουσα του κόσμου». (Από τη Μαρία Θερμού.)
[Οι υπογραμμίσεις των υπερθετικών δικές μου.]

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

Τι έχεις, βρε Αλέξανδρε, κι αναστενάζεις;

«…Και εις περίεργος άνθρωπος με χονδρόν άσχημον πρόσωπον, με παχύτατον μύστακα επικαθήμενον ως στοιβιά επί των μήλων των παρειών του, έως τους οφθαλμούς, ημιναύτης και ημιεργάτης και ημιεκφορτωτής (ούτος ήτο ο Αλέξανδρος Χάραυλος, ο ίδιος όστις πηδαλιουχών ποτέ εν μακρώ ταξιδίω, κατά την Μαύρην Θάλασσαν, επί μεγάλου πλοίου, την νύκτα, ηρωτήθη υπό του πλοιάρχου, περιπατούντος κατά μήκος του καταστρώματος από την πρύμνην έως την πρώραν: ‘Τι έχεις, βρε Αλέξανδρε, κι αναστενάζεις;’ Κ’ εκείνος απήντησε: ‘Συλλογίζομαι, καπετάνιε, πώς θα τα πληρώσουμε, τόσα εκατομμύρια που χρωστάει το Έθνος!’) ∙» [Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη, Ολόγυρα στη λίμνη, 1892, εκδόσεις Δόμος, τόμος Β’, σελ. 386.]

Από την προχτεσινή -δίκην μνημοσύνου- περιδιάβασή μου σε αγαπημένες σελίδες του Α.Π.. Και να σκεφτεί κανείς ότι το παραπάνω απόσπασμα δεν είναι παρά ανεκδοτολογικού τύπου λεπτομέρεια, η οποία μάλιστα δίνεται παρεμπιπτόντως, σε παρένθεση…

Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, 3 Ιανουαρίου 2011: η πρώτη εκατονταετηρίδα.


Εκατό χρόνια από το θάνατο του Α. Π. (03-01-1911).
Σαν ελάχιστο μνημόσυνο σήμερα, ας του αφιερώσουμε μία ώρα ανάγνωσης. Συμβολικά. Τουλάχιστον μία ώρα.

Ευχές για το 2011.

Να μην κρατήσει πολύ αυτή η πένθιμη, βουβή αναμονή. Να τελειώσει μια ώρα αρχύτερα. Προτού εξαντληθούμε από την ορθοστασία. Στεκόμαστε στο κατώφλι όρθιοι, αμίλητοι, δεν ξέρουμε πότε θα ξεκινήσει η πομπή, ακούς κάπου – κάπου έναν να ψιθυρίζει κάτι από δω, άλλον από κει, δεν ξέρουμε καν αν τελικά θ' αναβληθεί. Αλλά και για πόσο ν' αναβάλλεται ένα ξόδι; Πάντως, ας μην κρατήσει άλλο αυτή η αναμονή.
Και τις καθιερωμένες: λιγότερος λαϊκισμός από και προς όλους (άμποτε να συμβεί), όπως και καλή υγεία, πολλή και δυνατή λογοτεχνία.