Κυριακή 17 Ιουλίου 2016

Αρτεμίδωρου: Ονειροκριτικά.



Ο Αρτεμίδωρος ο Εφέσιος ή Δαλδιανός (από την πατρίδα της μητέρας του, το Δάλδι της Λυδίας) έγραψε τα Ονειροκριτικά το 2ο μ.Χ. αιώνα. Πρόκειται για αρχειακή καταγραφή ονείρων και ερμηνειών τους, ένα είδος εμπεριστατωμένου -θα έλεγα και λόγιου- ονειροκρίτη. Το κείμενο υποδιαιρείται σε πέντε επιμέρους βιβλία / κεφάλαια, τα τρία πρώτα ο συγγραφέας τα απευθύνει στον καλό φίλο του Κάσσιο Μάξιμο, τα δύο τελευταία –αναγκαία συμπληρώματα των προηγουμένων- στο συνονόματο γιο του, Αρτεμίδωρο, με την προτροπή, ωστόσο, να τα κρατήσει ως επαγγελματικό εφόδιο μόνο για τον εαυτό του, περίπου σαν τα μυστικά της συντεχνίας από τον πατέρα στο γιο.

Σάββατο 16 Ιουλίου 2016

Καλημέρα και καλή τύχη, γείτονες.

Καλημέρα, γείτονες.
(Είναι λάθος οι γενικεύσεις βέβαια, όμως και παρά τη μεθόριο και τις κρίσεις, είχα πάντοτε θετική γνώμη για τους Τούρκους. 
Αυτό τον καιρό το νησί είναι γεμάτο επισκέπτες από απέναντι. Ευπροσήγοροι, προσηνείς, μεσαία τάξη που δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από αντίστοιχες ευρωπαϊκές. Και επιπλέον, διευκολύνει τη συναναστροφή μας μαζί τους η πρόδηλη πολιτιστική οικειότητα.)
Καλή τύχη, γείτονες. 
(Εικόνα: Bodrum.)

Κυριακή 10 Ιουλίου 2016

Αίλιος Αριστείδης: Εἰς Αἰγαῖον πέλαγος.



Απόσπασμα (παράγραφος 16) του Λόγου που ο ρήτορας εκφώνησε, μάλλον στη Δήλο, τον Απρίλιο του 155 μ.Χ..

“Μονάχα το Αιγαίο δεν μπορείς να πεις πως είναι ατρύγητο. Ούτε γυμνό ούτε και άκαρπο είναι. Εις το καλό κρασί εξαίρετο, εύφορο στο σιτάρι και σε όλα που γεννούν οι εποχές. Ψαρότοπος είναι και τόπος κυνηγιού καλού έτσι που, ως είπε ο Όμηρος, πρέπει η θάλασσα να είναι των Μακάρων. Έχει ό,τι χρειάζεται κανένας, όλες τις ηδονές και τα θεάματα όλα. Γεμάτο από λιμάνια, γεμάτο τόπους ιερούς, γεμάτο από αυλούς και από παιάνες, από πηγές και ποταμούς. Τροφός του Διονύσου είναι, το ίδιο πολυαγάπητο στους Διόσκουρους και τις Νύμφες. Χαριζει στους κατοίκους του την πάσα ευδαιμονία της ζωής. Για τους εμπόρους είναι κερδοφόρο, σωτήριο σε όσους δείχνει ευμένεια.” 

(Από τα ερείπια του Αγίου Στεφάνου, το νησάκι Καστρί και ο κόλπος της Κεφάλου, στην Κω.)

[Αίλιος Αριστείδης, Εἰς Αἰγαῖον πέλαγος, (το απόσπασμα από τη σελ. 13), μετάφραση Γιώργης Γιατρομανωλάκης, εκτός εμπορίου φυλλάδιο που δωρίζεται με την έκδοση των Ιερών Λόγων του Αίλιου Αριστείδη, εκδόσεις Άγρα, 2012, σελ. 15]

Σάββατο 9 Ιουλίου 2016

Κως – Bodrum: με διορατικότητα, με τόλμη.

Κως – Bodrum: με διορατικότητα, με τόλμη

image

















Athens Voice, 9/7/2016.
Αν σε κάτι φαίνεται να γίνεται σοφότερος ο κουρασμένος κόσμος μας είναι στη γνώση πως οι πολιτικές ηγεσίες όταν αξίζουν το όνομά τους μεριμνούν κυρίως για ένα: την αύξηση του πλούτου των κοινωνιών τους. Τα άλλα, όλα, απλώς έπονται.
Η Κως, όπως και τα υπόλοιπα τουριστικά νησιά της μεθορίου στο ανατολικό Αιγαίο, δοκιμάστηκε από την ιδεοληπτική μεταναστευτική – προσφυγική πολιτική του περασμένου χρόνου, ως ένα βαθμό –μικρότερο- και τα απέναντι τουρκικά θέρετρα, με εξαίρεση το Μπόντρουμ, την αρχαία Αλικαρνασσό ή το Πετρούμι των παππούδων μας, που λίγο για τις συχνές κλοπές πλεούμενων από τις πέντε μαρίνες της περιοχής του, περισσότερο λόγω της εικόνας του άμοιρου Αϊλάν στις ακτές του, επλήγη σοβαρότερα.
Δοκιμασία για μας εδώ πολλαπλή, βέβαια. Δίπλα στην περισυλλογή για τις συνθήκες που αυξάνουν τις μεταναστευτικές – προσφυγικές ροές, πέρα από την αμηχανία και τα βουβά συναισθήματα, ζήσαμε την αφόρητη αισθηματολογία των λογής επαγγελματιών του πόνου, τις μικροπολιτικές των κυβερνώντων αλλά και της Ένωσης, την πασιφανή αδυναμία να συγκροτηθεί πανευρωπαϊκή πολιτική στα μείζονα, να αποφασιστεί ταχεία λύση καν στα προβλήματα αιχμής. Στο τέλος, όπως πάντοτε, πληροφορηθήκαμε και το (μακρύ) λογαριασμό: τους εκατοντάδες πνιγμένους, τα δισεκατομμύρια δολάρια του τζίρου των διακινητών, το κλείσιμο των βορείων συνόρων, τα αδιέξοδα της Ειδομένης, του Ελληνικού, την οικονομική κρίση στα νησιά μας, και ποιος ξέρει (μέχρι να κλείσει) πόσα ακόμα που θα ξεβράζουν προϊόντες ο καιρός και ο χρόνος.

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2016

Αίλιος Αριστείδης: Ιεροί Λόγοι.



Οι Ιεροί Λόγοι του ρήτορα Αίλιου Αριστείδη είναι η καταγραφή 130 ενυπνίων και οραμάτων, ιαματικών όπως πίστευε για τις αρρώστιες του, και ότι του στάλθηκαν από τον Ασκληπιό, ο οποίος και του υπέδειξε να τα καταγράψει.
Ο Πόπλιος Αίλιος Αριστείδης (117 μ.Χ. -180 ή 181) καταγόταν από τη Μυσία της Μικράς Ασίας. Ρωμαίος πολίτης (με την εύνοια του αυτοκράτορα Αδριανού) ο πατέρας του Ευδαίμων, και ο ίδιος, αλλά με πολιτιστική συνείδηση Έλληνα. Για τις σπουδές του πέρασε και από την Αθήνα, μαθήτευσε ανάμεσα σε άλλους και στον Ηρώδη τον Αττικό. Το 141 στην Αλεξάνδρεια εκφωνεί λόγους, ασχολείται ενεργά με τη ρητορική. Από το 142 οι ταλαιπωρίες (ή η υποχονδρία) με την υγεία του θα τον κάνουν το διασημότερο ασθενή της αρχαιότητας –σωστότερα το διασημότερο νευρωσικό του αρχαίου κόσμου. Φτάνει στη Ρώμη το Δεκέμβριο του 143 για να επιδοθεί στη ρητορική, όμως ασθενεί, και το Νοέμβριο του 144 επιστρέφει στη Σμύρνη. Το Δεκέμβριο του 144, ενώ βρίσκεται στις θερμές πηγές της Σμύρνης για τη θεραπεία του αναπνευστικού του, έχει τις πρώτες ενύπνιες εμφανίσεις του θεού Ασκληπιού. Λατρεύει τους Ίσιδα – Σέραπη, αργότερα αποκλειστικά τον Ασκληπιό. Οι ασθένειες –κατά τους μελετητές του- από τις οποίες νόσησε ήταν η επιληψία, νευρώσεις, η ευλογιά, η φυματίωση (με την οποία μάλλον απεβίωσε).
Ο Αίλιος Αριστείδης ανέπτυξε ένα ιδιαίτερα περίτεχνο νεοαττικό ύφος και αντιτάχθηκε στο κίνημα του ασιανισμού τόσο, που θεωρείται ο «καθαρότερος» αττικιστής ρήτορας. Επηρέασε τους μεταγενέστερους ως και τη βυζαντινή αναγέννηση. Ο Φώτιος στη Βιβλιοθήκη του εξαίρει τα έργα του. Οι Ιεροί Λόγοι, εντούτοις, παρέμειναν υποτιμημένοι μέχρι τα μέσα του εικοστού αιώνα. 
Ο δραματικός / αφηγηματικός χρόνος του κειμένου διαρκεί περίπου 26 χρόνια, χονδρικά από το 144 έως το χειμώνα του 170/171.