Με την εγνωσμένη πια ευαισθησία, η Σπυριδούλα Αποστολού ανάρτησε στο χρονολόγιό της (fb):
"Στα ερείπια των σπιτιών, όσο ακόμα κρατάνε το βασικό σκελετό του κελύφους τους, κοντά σε γωνίες ή σε ακμές τοίχων, έχεις τη φευγαλέα ελάχιστη εντύπωση ανάμεσα σε ξερά ή χλωρά χόρτα και πέτρες ότι οσμίζεσαι τους ενοίκους τους", από το Ο Δανιήλ πάει στη θάλασσα!
Αυτό ακριβώς το συναίσθημα ένιωσα την περασμένη βδομάδα, όταν βρέθηκα στα ερείπια ενός σπιτιού στο οποίο είχα φιλοξενηθεί στο παρελθόν, Μ.Παρασκευή ήταν, και του οποίου ο σημερινός ιδιοκτήτης δεν επιτρέπει να το φωτογραφίζουν! (Το σπίτι της φωτογραφίας είναι από περσινό ταξίδι σε χωριό της Φλώρινας).
"Στα ερείπια των σπιτιών, όσο ακόμα κρατάνε το βασικό σκελετό του κελύφους τους, κοντά σε γωνίες ή σε ακμές τοίχων, έχεις τη φευγαλέα ελάχιστη εντύπωση ανάμεσα σε ξερά ή χλωρά χόρτα και πέτρες ότι οσμίζεσαι τους ενοίκους τους", από το Ο Δανιήλ πάει στη θάλασσα!
Αυτό ακριβώς το συναίσθημα ένιωσα την περασμένη βδομάδα, όταν βρέθηκα στα ερείπια ενός σπιτιού στο οποίο είχα φιλοξενηθεί στο παρελθόν, Μ.Παρασκευή ήταν, και του οποίου ο σημερινός ιδιοκτήτης δεν επιτρέπει να το φωτογραφίζουν! (Το σπίτι της φωτογραφίας είναι από περσινό ταξίδι σε χωριό της Φλώρινας).
