Η Καλλιόπη (Πόπη) Νικολή, το γένος Χατζημάρκου, απεβίωσε σήμερα, Παρασκευή 3 Οκτωβρίου.
Υπήρξε καλή κόρη, αδελφή, σύζυγος, υποδειγματική μητέρα και στους τρεις μας. Μπορούσε να ισοζυγιάζει τη λεπτή αισθηματική συγκίνηση με τη στέρεη αίσθηση της πραγματικότητας.
Το έργο μου είναι (περισσότερο κι απ' όσο μπορώ να εξιχνιάσω) αποτέλεσμα των βαθιών διεργασιών που συνιστούσαν τη σχέση μου μαζί της. Μακάρι να την ανακαλεί η μνήμη στην πιο ακριβή της στάση: καθησυχαστική και πραϋντική.