Είναι πολλά χρόνια, τα περισσότερα αφότου αντιλαμβάνομαι τα
πράγματα, που καταλαβαίνω πως άλλο τι από μικρόνοιες σχεδόν δεν απαντάται στα
δημόσια (όσο και στα ιδιωτικά) του βίου μας.
Δεν εκπλήσσομαι θέλω να πω.
Συνομήλικο με Το γυμναστήριό μου που η επιτροπή των κρατικών βραβείων δεν συμπεριέλαβε καν στις βραχείες λίστες της, ήτανε και
τρόπος του λέγειν γραμματολογικό σύγγραμμα, που όχι μόνο φιγουράρισε στα προς βράβευση,
έλαβε ασφαλώς και το οικείο του βραβείο, στο οποίο σύγγραμμα μεταξύ των λογοτεχνικών
έργων της περιόδου 1974-2017 δεν συγκαταλέγεται ούτε ένα δικό μου, το όνομά μου
σκέτο έστω, (σε παρένθεση, κάπου, για τα προσχήματα, βρε αδελφέ) στα 400 τόσα ονόματα
λογοτεχνών της περιόδου που μνημονεύει.
Κάποιος να τους συγχαρεί εκεί στο ΥΠΠΟ και στις επιτροπές
τους.
