Περάσαμε το μισό 2023 μες στην εχθροπάθεια των συριζαίων, τη λυσσαλέα επιθετικότητά τους όσο διαισθάνονταν πως χάνανε για δεύτερη τετραετία την πρόσβαση στο (φαυλεπίφαυλο) γκοβέρνο. Εδώ και κάμποσες μέρες ξεχύθηκε η άλλη εχθροπάθεια –ἵνα μὴ εἴπω σκατίλα–, η ακραία ομοφοβία των δεξιών. Απορίας άξιον: είναι τόσο πολλοί οι δεξιοί κρυπτο-αμφιφυλόφιλοι με κακή/αβέβαιη/ανασφαλή απώθηση του ομόφυλου προσανατολισμού τους; Ανησυχούν για τους εαυτούς τους, για τους γιους, για τους γαμπρούς τους; Μία λογική απάντηση θα ήταν ότι πρόκειται για μικροαστούς του κερατά επίσης, εξαρτώμενους ποικίλως από το ίδιο (φαυλεπίφαυλο) κράτος.
Ή μήπως και πάλι λάθος γενικεύουμε κρίνοντας από Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και δημοσκοπήσεις; Γιατί και στα δυο, ο υπέροχος λαός μας απόδειξε πως σταθερά ψεύδεται.
Να σημειώσω μόνο αυτό που από μήνες επίμονα –και ως παραμεθόριο με πονάει διπλά και τρίδιπλα– τριβελίζει το μυαλό μου: σε κάθε κρίσιμο ερώτημα (ερώτημα ισοδύναμο με το τι προτιμούν, το τούρκικο σαρίκι ή την παπική/δυτική τιάρα) οι καλοί συμπατριώτες απαντούν 60-70% το σαρίκι.
Και στην ομοφοβική υστερία, λοιπόν, τόσο μακριά από τις δημοκρατικές αναπτυγμένες χώρες, μαζί με τον πολυχρονεμένο Ερντογάν και τον Πασών των Ρωσιών Πούτιν.
Υ.Γ. Προσέξτε εσείς που διυλίζετε τον κώνωπα. Η Δύση είναι στη διάκριση των εξουσιών (όταν σας ενοχλούσαν και σωστά οι δηλώσεις της συντρόφου του κ. Τσίπρα για τους αρμούς της εξουσίας) εξίσου όσο και στον γονέα 1 και γονέα 2. Είναι απολύτως το ίδιο σημαντικά και τα δυο. Λίγο Δύση δεν μπορείς να είσαι. Αργά ή γρήγορα (στην πρώτη κακή διεθνή συγκυρία) θα καταλήξεις στο σαρίκι, ραγιάς μειονοτικός στις πόλεις του πολυχρονεμένου, και Διαφωτισμός και Φιλελληνισμός, για να σου δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία να υπάρξεις, δεν θα ξανασυμβούν…
