Η επετειακή και επίσημη έναρξη της τρίτης ηλικίας.

Γιόρτασα και το… πλήρες εξηκοστό πέμπτο. Με τον εθιμικό πια μπαμπά με ρούμι-τούρτα. Αν κρίνω από την υποχρεωτική ανανέωση της άδειας οδήγησης, την έναρξη και επισήμως της τρίτης ηλικίας μου. Μα την Αδράστεια, την κούφια ώρα και τα συναφή: όλα καλοδεχούμενα.

Ευχαριστώ πολύ κι αντεύχομαι με θέρμη στις χτεσινές ευχές σας (σε fb, timeline και msg, email και sms).

[Βίντεο και φωτογραφία από την ανιψιά μου Άννη Νικολή.]

 

Κοινότητες / Είμαι απλούστατα ένας αστός που ζει αποσυρμένος στην εξοχή…

Με τον όρο κοινότητες (κοινότητα αισθημάτων / - σκέψεων / - στρατηγικών κ.τ.ό) και με πρώτη ανάρτηση την αποστροφή του μεγάλου καινοτόμου στη σύγχρονη λογοτεχνία Γουσταύου Φλωμπέρ (Gustave Flaubert), εγκαινιάζω τη νέα ετικέτα στο εδώ ιστολόγιο (blog). 

«Είμαι απλούστατα ένας αστός που ζει αποσυρμένος στην εξοχή, ασχολούμενος με τη λογοτεχνία και χωρίς να ζητά τίποτα από τους άλλους: ούτε εκτίμηση, ούτε τιμή, ούτε καν υπόληψη. Ας τα βγάλουν πέρα, λοιπόν, χωρίς τα φώτα μου. Το μόνο που ζητώ σε αντάλλαγμα είναι να μη με πνίγουν σαν τα κεράκια με τις λιγοστές, καπνιστές φλογίτσες τους. Γι' αυτό και μένω μακριά τους».

[Γράμμα στον Μαξίμ ντι Καμπ (Maxime Du Camp), αρχές του Ιουλίου του 1852∙ Αλληλογραφία Φλωμπέρ, τόμος Β’, σελ. 452-453]