(εορταστικό)
Ιστορία μιας γάτας
Ο κόσμος μου
ήτανε το διαμέρισμα
Μουσικούλα,
μαξιλάρα και περιποίηση
Καθημερινά
φιλέτο μινιόν
Ειδικά το
μπον φιλέ για γάτες
Μου λέγανε
συνεχώς
Να μένεις
μέσα, μη βγαίνεις έξω
Μα είναι
δύσκολο να κάτσεις ήσυχος
Όταν στο
φεγγαρόφωτο
Τόσοι γάτοι
στο δρόμο
Όλη νύχτα
τραγουδάνε και λένε
Εμείς
οι γάτοι γεννηθήκαμε φτωχοί
Όμως γεννηθήκαμε ελεύθεροι
Εξοχότατο, εξοχοτάτη, λόρδο
Στους γάτους δε θα βρεις
Το πρωινό
γύρισα σπίτι
Βρήκα την
πόρτα κλειστή
Δίχως φιλέτο
και δίχως μαξιλάρα
Κι αιτία η
χορωδία
Μα τώρα κάθε
μου μέρα
Την περνώ
γατίσια
Στο δρόμο
γυρνώντας αδέσποτη
Είμαι
περισσότερο εγώ, περισσότερο γάτα
Σε μια τρελή
σερενάτα
Που σαν
νυχτώσει τραγουδάει και λέει
Εμείς
οι γάτοι γεννηθήκαμε φτωχοί
Όμως γεννηθήκαμε ελεύθεροι
Εξοχότατο, εξοχοτάτη, λόρδο
Στους γάτους δε θα βρεις.
[Τραγουδάει
η Βανέσα ντα Μάτα το σκωπτικό τραγουδάκι του σπουδαίου Chico Buarque / Σίκου Μπουάρκε. Στη
Βραζιλία οι γατούλες είναι λιγότερο ναζιάρες, επίσης λιγότερο μικροαστές.]
