Οι δύο σκορπιοί
Athens Voice, 6-12-2014.
«Δε βλέπω το φασισμό και τον κομμουνισμό ως εχθρούς αλλά ως δύο σκορπιούς, ένα μαύρο και έναν κόκκινο, που πολεμούν μέχρι τελικής πτώσης μέσα σε ένα μπουκάλι.» [Ο φιλελεύθερος Τομ Πάλμερ στον Σακελλάρη Σκουμπουρδή (συνέντευξη εδώ στην Athens Voice, 2-12-2014).]
Προσέξτε τη δύναμη και την αξία των σχημάτων του λόγου. Ο Tom Palmer λέει, προφανώς, ότι ο φασισμός και ο κομμουνισμός είναι ομοειδείς οντότητες, αμφότεροι επιθετικοί και δηλητηριώδεις, απλώς διαφορετικού χρώματος, παράλληλα, ωστόσο, και νομίζω ασύνειδα, υποδηλώνει τους θεσμούς της κοινωνίας στην οποία ζει, καθώς τους δύο σκορπιούς τούς βλέπει να αντιπαλεύουν ο ένας τον άλλο όχι κάπου στο χώρο αόριστα, αλλά «μέσα σε ένα μπουκάλι».
Ένας Αμερικανός στοχαστής, δηλαδή, παρατηρεί ή περιεργάζεται τους εν λόγω σκορπιούς περιορισμένους σε χώρο ελεγχόμενο, σχεδόν σε εργαστήριο. Μπορούμε, κιόλας, -δικός μας άλλωστε ο καημός-, να συναγάγουμε, (στην προσπάθεια να μεταφέρουμε το παραπάνω απόσπασμα στη νεοελληνική γλώσσα και πραγματικότητα), και το ότι οι κανονικές δυτικές κοινωνίες τους δύο αυτούς σκορπιούς κοιτάνε να τους έχουν κλεισμένους σε μπουκάλια.
Σ’ εμάς, εδώ, αλίμονο, οι δυο τους, ο μαύρος και ο κόκκινος, εκτός που μοιάζουν, χτυπιούνται και πάνω στο στέρνο μας. Κι ύστερα πώς να κινηθείς, πώς ν’ ανασάνεις. Και μέχρι τούδε, άραγε, δεν είναι κόκκινο δηλητήριο οι φοροεπιδρομές, τα χαράτσια, δεν είναι μαύρο δηλητήριο οι δηλώσεις του υπουργού δικαιοσύνης για το γάμο ομοφύλων, το μισαλλόδοξο ορθόδοξο ιερατείο, οι εθνικιστικές αρλούμπες;
Το τελευταίο βιβλίο του Αντώνη Νικολή «Ο Δανιήλ πάει στη θάλασσα» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Το Ροδακιό».
