Ευχαριστήριο.

Καλλιόπη (Πόπη) Νικολή, 1934-2025 

Σας ευχαριστώ / ευχαριστούμε για τις παρηγορητικές ευχές, μηνύματα, παρουσία στο ξόδι της μητέρας μας.

Η μέρα που στεκόμαστε απέναντι στο φέρετρο πολύ οικείων είναι αλλόκοτα σιωπηρή, δίχως ώρες, μ' όποιον καιρό συννεφιασμένη. 

Καλλιόπη (Πόπη) Νικολή, το γένος Χατζημάρκου.

(18 Νοεμβρίου 1934 - 3 Οκτωβρίου 2025)

Η Καλλιόπη (Πόπη) Νικολή, το γένος Χατζημάρκου, απεβίωσε σήμερα, Παρασκευή 3 Οκτωβρίου.

Υπήρξε καλή κόρη, αδελφή, σύζυγος, υποδειγματική μητέρα και στους τρεις μας. Μπορούσε να ισοζυγιάζει τη λεπτή αισθηματική συγκίνηση με τη στέρεη αίσθηση της πραγματικότητας. 

Το έργο μου είναι (περισσότερο κι απ' όσο μπορώ να εξιχνιάσω) αποτέλεσμα των βαθιών διεργασιών που συνιστούσαν τη σχέση μου μαζί της. Μακάρι να την ανακαλεί η μνήμη στην πιο ακριβή της στάση: καθησυχαστική και πραϋντική.

 

 

[Οι μαυρόασπρες (1962-1963) απ' τον μπαμπά, η έγχρωμη (2015) από τον μικρότερό μας, Λάμπρο.]