J. D. Salinger: Εννέα ιστορίες.

Ο Σάλιντζερ (1919-2010) εξέδωσε τρία μυθιστορήματα, με πρώτο και γνωστότερο το «Φύλακα στη σίκαλη» (1951). Από τα δημοσιευμένα 35 διηγήματά του σε διάφορα περιοδικά, επέτρεψε να εκδοθούν όσα κατά τη γνώμη του μπορούσαν να αντέξουν στο χρόνο, τα περιεχόμενα στις «Εννέα ιστορίες» (1948-1953, έκδοση 1953).
Αν πρέπει να προσδιορίσουμε τις «Εννέα ιστορίες» από το πού και το πότε, πρόκειται για ψηφίδες της μεταπολεμικής Αμερικής. Αλλά βρισκόμαστε στην επικράτεια της νεωτερικής λογοτεχνίας, άρα και ο όποιος ρεαλισμός ή άλλη ξεκάθαρη πρόθεση προγραμματικά δεν είναι καθόλου σαφείς.

Mario Vargas Llosa: Η γιορτή του τράγου.

Ο Μ. Β. Λιόσα γεννήθηκε το 1936 στο Περού. Σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή της Λίμα και έκανε το διδακτορικό του (για τον Γκαρσία Μαρκές) στο πανεπιστήμιο της Μαδρίτης. Έζησε στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στη Βαρκελώνη. Δίδαξε λογοτεχνία σε πολλές χώρες. Το 1990 έθεσε δίχως επιτυχία υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές του Περού. Έγινε γνωστός, μεταφράστηκε από το πρώτο του μυθιστόρημα, το «Η πόλη και τα σκυλιά». Το έργο του συναπαρτίζουν κυρίως μυθιστορήματα, αλλά και θεατρικά, άρθρα, μελέτες. Τιμήθηκε με πολλά βραβεία, με κορυφαίο το Νόμπελ του 2010.
Ο τράγος του τίτλου στο μυθιστόρημα του Λιόσα είναι ο στρατηγός Τρουχίλιο, ο στυγνός δικτάτορας της «Δομινικανής Δημοκρατίας» από το 1930 ως το 1961.

Ο λαϊκισμός αργοπεθαίνει.

Να σου φέρνει πόνο στα μηνίγγια ο ρόγχος του και ζάλη η αποφορά από τις ανοικτές πληγές του. Αλλά δεν πρόκειται να πεθάνει. Όχι προτού μας καταβροχθίσει όλους, και τον τελευταίο.

Πόση κατάθλιψη και πόσος ζόφος.

Γιώργος Ιωάννου: με μειλιχιότητα, με ύφος απαράμιλλο.

Ο Γ. Ι. γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 20 Νοεμβρίου του 1927. Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη, ο πατέρας του εργαζόταν μηχανοδηγός στους σιδηρόδρομους. Ο Γιώργος (Σορολόπης του) Ιωάννου άλλαξε επισήμως το όνομά του σε Γιώργο Ιωάννου, επέλεξε δηλαδή για επίθετο το πατρώνυμό του. Σπούδασε στο τμήμα Ιστορίας – Αρχαιολογίας του Α.Π.Θ., εργάστηκε στην ιδιωτική και αργότερα δημόσια μέση εκπαίδευση. Εξέδωσε δύο ποιητικές συλλογές και σταδιακά από το 1961 στράφηκε προς την πεζογραφία. Μοίρασε το ώριμο συγγραφικό του έργο σε πεζά (διηγήματα / πεζογραφήματα), χρονογραφήματα, μεταφράσεις, δοκίμια, λαογραφικού ενδιαφέροντος ποικίλες εργασίες. Λόγω των επιπλοκών μιας απλής εγχείρισης προστάτη, πέθανε στις 16 Φεβρουαρίου του 1985, σε ηλικία 58 χρόνων.

Τον Γ. Ι. θα πρέπει να τον διάβαζα ήδη το 1979, -θυμάμαι να μου είναι γνώριμος όταν τον άκουγα σε μαγνητοφωνημένα ρεπορτάζ από διαλέξεις του, στα «Καθημερινά», την εκπομπή του Άρη Δαβαράκη και της συχωρεμένης Μαρίκας Τζιραλίδου στο Τρίτο του Μάνου Χατζιδάκι.