Η Σπυριδούλα Αποστολού, φιλαναγνώστρια σπάνιας ιδιοσυγκρασίας, μπορεί να συζητάει στο ίμποξ για λογοτεχνία, με διεισδυτικότητα που θα ζήλευαν πανεπιστημιακοί φιλόλογοι, και ήσυχα να διακόπτει τη συζήτηση γιατί έχει να καθαρίσει χόρτα. Καμία επιτήδευση, καμία – μα καμία ιδιοτέλεια. Φιλαναγνώστρια ακραιφνής.
Αν τύχει και δε δώσω σημεία για μέρες, ψάχνει μήπως έπαθα
τίποτε. Αξιοπρεπής, διακριτική. Και υπερήφανη.
Πολύ λίγοι με στήριξαν ως
συγγραφέα με την ποιότητα που το κάνει η Σπυριδούλα. Με στενοχωρεί μόνο που
συνεχίζει να μου απευθύνεται στον πληθυντικό, παρόλο που βέβαια έχει δίκιο.
Ήμουνα παιδί, κι ο Σαχτούρης μού μίλαγε στον πληθυντικό: «Στον πληθυντικό,
πάντοτε. Τον πληθυντικό μού τον επέβαλε ο Εγγονόπουλος. Επέμενε να μιλάμε ο ένας
στον άλλον στον πληθυντικό».
Το Μισθοφόρο -μία ελάχιστη χειρονομία- ήθελα να τον λάβει
από τα χέρια μου.
Σπυριδούλα Αποστολού, σας ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά.
(Στο Φωταγωγό, το βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Τὸ Ροδακιό,
σήμερα, Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2016. Μας φωτογράφισε ο Αλέξανδρος Χριστοδούλου.)
