Υπήρξε συνδημιουργός του "Παρασκηνίου", του σπουδαίου τηλεοπτικού αρχείου για τον νεοελληνικό κόσμο, του μεγάλου σχολειού για όσους ήμαστε έφηβοι στη δεκαετία του '70, εραστής αλλά και δημιουργός από ποικίλους δρόμους της τέχνης και της λογοτεχνίας.
Γνωριστήκαμε το 2009 και έκτοτε συναντηθήκαμε σε πολλές και πολύ γόνιμες κουβέντες.
Στην καλή Υβόννη (Μαλτέζου) και τον ξεχωριστό Αργύρη, τον γιο τους, να σημειώσω εδώ την παρηγορητική υπενθύμιση πως την τελευτή του Λάκη Παπαστάθη συνοδεύουν εκτός από την λύπη η περισυλλογή και ο απολογισμός του έργου του από όλους μας.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα.
