Ο Χασανού Τσαμάν.

Ήρθε στην Ελλάδα από το Μπαγκλαντές το 2017, διανύοντας την απόσταση πεζός, περπατούσε επί δύο μήνες. Κατάφερε μέσα σε δύο χρόνια να διακριθεί στο ελληνικό σχολειό, να αριστεύσει. Ένα δυνάμει σπουδαίο Ελληνόπουλο.

Το Σκοτεινό Νησί - προδημοσίευση / Terror terrae ο φοίβος έφηβος.

Το Σκοτεινό Νησί - προδημοσίευση στο Διάστιχο, 25/10/2009.

Αντώνης Νικολής

Terror terrae ο φοίβος έφηβος

ΚΟΙΜΗΘΗΚΑΜΕ μάλλον ύστερα, ήτανε τώρα πρωί της άλλης μέρας, παίρνω την κιθάρα μου, καθίζω στο πεζούλι. Είχε ζέστη, ιδρώναμε, αλλά όχι πολύ. 34 ­- 36 βαθμοί Κελσίου, μια πολύ κανονική θερμοκρασία για τις πρώτες μέρες του Δεκέμβρη. Το πρόσωπο του μικρού ήταν φουσκωμένο και μαλακό, είχε την ησυχία από τον πολύ και βαθύ ύπνο.

«Όπως σου έλεγα και χτες, χρειάστηκα δύο χρόνια για να φτιάξω αυτή τη σύμμετρη φράση: τρόμος της γης ο φωτεινός έφηβος», και μ’ ένα απλό ακόρντο,

«Terror terrae ὁ φοῖβος ἔφηβος.

»Άκουσέ το και ερασμιακά :

»Terror terrae hο phoῖbος έphεεbος.

»Δεν με προσέχεις…»

Δεν με πρόσεχε. Δεν τον γοήτευα, ή δεν τον συγκινούσα, ή ίσως κανένα από τα δυο. Είχα επενδύσει τόσες ελπίδες σ’ αυτή μου τη σύμμετρη φράση.

Αντώνης Νικολής, Το Σκοτεινό Νησί -προδημοσίευση / Το είδος της ειρωνείας.

Αντώνης Νικολής, Το Σκοτεινό Νησί -προδημοσίευση

Δημοσιεύθηκε την 25/10/2019 στις Στάχτες από SF

Διορθωμένη-αναθεωρημένη έκδοση, εμπλουτισμένη με εκτενές κατατοπιστικό επίμετρο του συγγραφέα. Από τις Εκδόσεις Ποταμός



Το είδος της ειρωνείας

«ΤΩΡΑ εξηγούνται όλα!»

Ό,τι και να του αντέλεγα πια, δεν θα μ’ άκουγε καν. Βρήκε το ακράδαντο επιχείρημα αυτός, δυνάμωνε τη φωνή, ξεσπάθωνε.

«Και… η διαίσθηση και… η τηλεπάθεια και όλα!» ότι εξηγούνται. «Μία τυχαία, μία τυχαία!» τσίριζε. Ρίχνεται στο κορμί της, της βγάζει τις σαγιονάρες, εξετάζει λεπτομερώς τα ακροπόδια της,

«δεν μπορεί, θα υπάρχουν κι άλλες ανωμαλίες…»

«Όχι, να σου δείξω τα χαρτιά της». Κατευθύνομαι προς την πορτοκαλιά βαλίτσα, τη ρωτάω για τα έγγραφά της, «Πού είναι; Πού τα ’χωσες, λέγε μου!» Φωνάζω, απευθύνομαι στη λογική του.

«Αν είχες μηχάνημα ελέγχου εδώ, θα το έβλεπες: τον τελευταίο έλεγχο τον κάναμε μαζί. Την ίδια μέρα, στην ίδια κλινική. Μίλα του κι εσύ. Είναι ελεγμένη. Πίστεψέ με. Χρόνια ζούμε μαζί, αν ήτανε τυχαία, δεν θα το είχα καταλάβει; Απλώς έγινε ένα μικρό λάθος, ένα εντελώς ασήμαντο λαθάκι».

«Φοβάσαι για το νερό και δεν κοιτάς που ζεις δίπλα σε μια εστία μόλυνσης…»

Το Σκοτεινό Νησί - αναθεωρημένη έκδοση / το εξώφυλλο.

Δημιουργία και αυτό της πολύ ταλαντούχας Δάφνης Κουγέα. Όσο για τη γενικότερη μέριμνά τους, της Αναστασίας Λαμπρία και του Κώστα Παπαδόπουλου, να πω μόνο: είναι συγκινητικό να σε εκτιμούν οι εκδότες σου. 

Αιμόφυρτες φαντασιώσεις / Η Λίνα Πανταλέων στο περιοδικό Εντευκτήριο για το Γυμναστήριο.

(Κριτική για Το γυμναστήριο στο Εντευκτήριο, τεύχος 117-118, Σεπτέμβριος 2019, σελ. 171-172. Γράφει η Λίνα Πανταλέων.)

Αιμόφυρτες φαντασιώσεις

Αντώνης Νικολής. Το γυμναστήριο. Αθήνα, Ποταμός 2018, 102 σελ.

Εγκάθειρκτες στο σπίτι τους, σταματημένες μόλις λίγα βήματα μακριά από την μπαλκονόπορτα, το σύνορο με τον έξω κόσμο, δύο ετεροθαλείς αδελφές ανταλλάσσουν συντρίμμια ιστοριών μέχρι να πέσει η νύχτα. Τα απογεύματά τους τα αποκαλούν εσπερίδες, καθώς αποτελούν τις μοναδικές ιεροτελεστίες του ανεόρταστου βίου τους. Κάθε απομεσήμερο, η Ρούλα, η μεγαλύτερη, κάθεται στην καρέκλα της, παίρνει τις βελόνες και, πλέκοντας το κουβάρι που βρίσκεται στα πόδια της, αρχίζει να κλώθει την ιστορία της. Κοντά της, καθισμένη σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο, κληροδότημα της κοινής τους μητέρας, η Ράνια αδημονεί να αδράξει το νήμα της δικής της αφήγησης.

Οι συγγραφείς του Ποταμού: Αντώνης Νικολής.

Ανάρτηση στη σελίδα των Εκδόσεων Ποταμός / Facebook από την εκδότρια και καλή φίλη πια, Αναστασία Λαμπρία -ο συγγραφέας ευγνώμων:

Οι συγγραφείς του Ποταμού: Αντώνης Νικολής
Στη φωτογραφία χαμογελάει αδιόρατα - δεν του αρέσει ο φακός του Αντώνη Νικολή, το 'χει ομολογήσει.
Ο Ποταμός είναι ευτυχής μαζί του, είναι τόση μεγάλη η ικανοποίηση και σχεδόν άγρια η χαρά να βρίσκεις στέρεα ελληνικά, με ακρίβεια, φράσεις που δεν σηκώνουν να αφαιρέσεις ή να προσθέσεις το ελάχιστο. Και μύθο από τα έγκατά μας.
Ξαναδουλεμένο, αναθεωρημένο και με ένα επίμετρο του συγγραφέα που δίνει κλειδιά στον αναγνώστη "Το Σκοτεινό Νησί" του Αντώνη Νικολή είναι στην τελική ευθεία που καταλήγει στο τυπογραφείο.

(για το φόντο της φωτογραφίας ας μην πω τίποτε, εύχομαι κάποτε να καταφέρω να πάω κι εγώ)