[ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ, σήμερα, 26-27 Ιανουαρίου 2019 / Weekend Πρόσωπα, σελ. 2, Φάκελος: ΟΤΑΝ ΤΑ ΚΛΙΣΕ (ΔΕΝ) ΛΕΝΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, επιμέλεια Μαίρη Αδαμοπούλου, Ζωή Λιάκα, Διονυσία Μαρίνου, Έφη Φαλίδα]
Αντώνης ΝΙΚΟΛΗΣ,
συγγραφέας,
ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΤΑ...
ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑ ΤΟΥΣ
Οι άντρες που τιμούν τα παντελόνια τους, μ’ άλλα λόγια ο
αντρισμός υπονοούμενος ως αρετή. Πρόκειται για μετωνυμία: το περιέχον «τα
παντελόνια» αντί του περιεχόμενου «ο αντρισμός». Γιατί δεν αμφισβητεί κανείς τον
αντρισμό των αρχαίων που φόραγαν χιτώνες ίσαμε ψηλά στους μηρούς ούτε των
συμπολεμιστών του Κολοκοτρώνη με τις πλισέ φουστανέλες –υπάρχει άλλωστε και η
χαριτωμένη διαφήμιση με τους Σκωτσέζους που σηκώνουν απειλητικά κι αποκαλυπτικά
τα κιλτ τους. Το πράγμα δεν σηκώνει πολλή σοβαρότητα.
Είναι αρετή ο αντρισμός; Προφανώς, όταν οι άντρες έχουν να
επιτελέσουν ένα καθαρά αντρικό χρέος. Να πολεμήσουν, ας πούμε, όσο ο πόλεμος
προϋπέθετε τους δυνάμει πιο αναπτυγμένους αντρικούς μυς. Ακόμη και τότε, ωστόσο,
στους «Θεῶν Διαλόγους» του Λουκιανού, ο Δίας υπερασπίζεται τον γιο του τον
Διόνυσο, ο οποίος, καίτοι «θηλυμίτρης»
και «ἁβρότερος τῶν γυναικῶν» (παρόλο που ντύνεται γυναικεία και
είναι μαλακότερος απ’ τις γυναίκες), προέλασε νικηφόρα ως την Ινδία. Ή να
θυμηθούμε εκείνον τον στρατάρχη του Χίτλερ που είχε μόνιμα βαμμένα κόκκινα τα
νύχια των ποδιών του μέσα στ’ άρβυλα;
Ο αντρισμός συγκαταλέγεται στις έννοιες που καθημερινά
φυραίνουν σε περιεχόμενο. Ξέρω τρανς γυναίκες, ντόμπρες, με απαράμιλλη
γενναιότητα κι όποια άλλη στερεότυπη αντρική αρετή, και που άκουσον άκουσον καν
δεν συζητούν να στερηθούν το πέος τους!
