Όπως το καλημέρα ή το καληνύχτα όταν νιώθουμε πως η
επερχόμενη μέρα ή νύχτα είναι κρίσιμες και τότε η ευχή δε βγαίνει αυτόματη από
το στόμα, αλλά συνειδητή, με καθαρή άρθρωση, σχεδόν συλλαβιστή, με συναίσθηση,
με ένταση:
Καλή χρονιά.
Ας είναι μια καλή χρονιά το 2014.
Στον κήπο άνθισαν τα νερακίζια, τα μανουσάκια, συνεχίζουν τη φθινοπωρινή ανθοφορία τους τα μπομπόνια, τα τριαντάφυλλα. Το εφετινό εξαιρετικό, έδεσε καρπό η κουμαριά. Μου την είχε φέρει το 1995 ο αδερφός του πατέρα μου, μόλις πιασμένη σε μικρό τενεκέ ρίζα από το Ζηνί της Κεφάλου, τη μεταφύτεψα σε μια άκρη, αλλά ήξερα δε θα κάρπιζε, ότι στο ύψος της θάλασσας δεν καρποφορεί ποτέ. Οι πλησιέστερες στην πόλη κουμαριές είναι λίγες ψηλά στο Ασκληπιείο. Ας είναι, λέω, ο καλός οιωνός για το 2014 αυτά τα κούμαρα, παρόλο που με τους οιωνούς -κατάλοιπο των λατινικών της σχολής- φοβάμαι δεν τα πάω και πολύ καλά.
(Οι φωτογραφίες από τον αδερφό μου Θανάση.)
