Δυοῖν δέοντα ἑξήκοντα, ἤτοι ὀκτὼ καὶ πεντήκοντα / δύο για να γίνουν εξήντα, δηλαδή πενήντα οκτώ.
Η... οικονομία της αρχαίας ελληνικής... εξοικειώνει... έγκαιρα και με την επερχόμενη δεκάδα...
Μα την Αδράστεια, την κούφια ώρα και όλα τα συναφή, πάνε και τα 58.
Σας ευχαριστώ όλους. Αντεύχομαι με πολλή θέρμη.
(Για τις χτεσινές ευχές σε fb, timeline και msg, email και sms.)
[Αυτή τη φορά, τα anancini ή arancine / τα αραντσίνι, τα πορτοκαλάκια (που λατρεύει και ο επιθεωρητής Μονταλμπάνο του Αντρέα Καμιλλέρι), για το οικογενειακό εορταστικό δείπνο, με επιτυχία περίπου 98%. Στην ποδιά: δεν έχω ανάγκη από θεραπεία, έχω ανάγκη μόνο να πάω στη Σικελία(!)]
