Απόσταγμα σπάνιο και ακριβό τα λόγια της Μυρσίνης Ζορμπά, η χτεσινή απάντησή της στην αναδημοσίευση στο fb του προχτεσινού σημειώματός μου, "Ένας υπέροχος άνθρωπος".
Ας είναι αποθησαυρισμένο στο αρχείο-μπλογκ μου εδώ, κι ας το κρατήσω στη μνήμη ανάμεσα στα πιο πολύτιμα που μου δωρήθηκαν.
"Αντώνη σ' ευχαριστώ για τη γενναιοδωρία σου να με δεχτείς με ανοιχτή καρδιά και να με συμπεριλάβεις στην ακαδημία των υπέροχων φίλων σου. Έχοντάς σε διαβάσει, ακριβολόγο, αυστηρό κλασικό φιλόλογο με σπάνια οικονομία λόγου στις καταπληκτικά τεκμηριωμένες έρευνες-αναλύσεις και στα υπέροχα αλλοπαρμένα-δυστοπικά-ετεροτοπικά μυθιστορήματά σου, σου στέλνω ένα συνεσταλμένο ευχαριστώ. Μετρώντας σε αυτή την ιδιαίτερη φάση, της υπό αίρεση ζωής μου, αξίες και πρόσωπα, επιλογές, προτεραιότητες, στάσεις, πράξεις και σκέψεις δεκαετιών, κατέληξα πως υπάρχει μέσα μας ένας σκληρός ακατασίγαστος πυρήνας που αναζητά εκλεκτικές συγγένειες. Όταν τις βρίσκουμε ξεσπάει πανηγύρι και χαρά μεγάλη. Αυτό αναζητώ, μ' αυτό μετράω τα λόγια μου κι αυτό δέχτηκα από τα κείμενα και σένα. Σου οφείλω επίσης ένα ακόμη ευχαριστώ αγαλλίασης, που μίλησες τώρα, με ζεστή την ανταλλαγή, κι όχι μετά. Γιατί, φίλε μου, αυτή είναι η γραμμή του πώς σκεφτόμαστε και ορίζουμε τη ζωή και το θάνατο και θέλει καθαρό μυαλό και πάθος και αγάπη για να στέκεσαι πάνω σ' αυτή τη γραμμή και να τη δέχεσαι σαν το όριο της ανθρωπινότητάς σου και το νήμα των φίλων σου. Χαίρε, σπάνιε Αντώνη, υλοτόμε των αληθινών λέξεων και ορυχείο μιας άλλης μυθιστορίας που έχει ανάγκη από μέλλον για να εκτιμηθεί όπως της αρμόζει."
