Μίλτος Σαχτούρης: δύο ποιήματα για τον Kafka.

Μίλτος Σαχτούρης (1919-2005).   

FRANZ KAFKA

Ο Φραντς Κάφκα ζούσε σ’ ένα μεγάλο υγρό δωμάτιο

στρωμένο μ‘ ένα βρόμικο παλιό χαλί.

Πού και πού διέτρεχε το χαλί ένας μεγάλος

γκρίζος ποντικός.

Ο πόντικας αυτός, έλεγε συχνά ο Φραντς,

ο πόντικας αυτός, είναι η αγαπημένη μου κι εγώ.

Ο KAFKA ΚΑΙ ΤΑ ΨΑΡΙΑ

Στη φωτογραφία του Κάφκα που έχω κολλήσει

στον καθρέφτη της κάμαράς μου, έβαλα δεξιά

κι αριστερά από ένα ψάρι.

Γιατί ο Κάφκα αγαπούσε τα ψάρια και δεν τα

έτρωγε.

Το χειμώνα μαζί με τα ψάρια έκανε μπάνιο

στο κρύο νερό μιας λίμνης, όπως κι ένας

άγιος πρόγονός του, που έσπαζε τον πάγο της

λίμνης κι έμπαινε μέσα.

Άλλωστε η αγάπη του για τα ψάρια φάνηκε

και στο θάνατό του. Τον τελευταίο καιρό

δε μιλούσε, έγραφε ό,τι ήθελε να πει κι ο

θάνατός του έμοιασε με θάνατο ψαριού που το

βγάλαν στη στεριά.

Πέθανε γιατί δεν μπορούσε πια να αναπνεύσει.

Κι ας είναι ευλογημένη η Dora Dymant.

(Dora Dymant: η νέα κοπέλα που έζησε με τον Κάφκα τον τελευταίο χρόνο της ζωής του και παραστάθηκε στοργικά στο θάνατό του.)

[Μίλτου Σαχτούρη, Εκτοπλάσματα, εκδόσεις Στιγμή 1986, σελ. 33, τα δύο ποιήματα αντίστοιχα από τις σελ. 18 και 19.]