Δυο λόγια να πω, να εξάρω το παράδειγμα αυτής της γυναίκας που πια συναριθμείται στις δέσποινες της μνήμης μας μόνο.
Θα τη θυμάμαι για πολλά,
ιδιαίτερα για το μέταλλο της καλοσυνάτης φωνής, για την ευπροσηγορία της.
Στήριξε τον Αντώνη
Χατζηνικολάου στο ξεχωριστό εκπαιδευτικό έργο του.
Ευγενείς και οι δυο τους, με
τον παλιό ελληνικό τρόπο αλλά και το σύγχρονο ευρωπαϊκό. Με αστικό ήθος που
κοσμούσε τη μικρή μας πόλη.
Αγαπούσα και εκτιμούσα πολύ αυτή
τη γυναίκα.
Έκλαψα για το χαμό της, και για
ένα παραπάνω λόγο, που δεν ήμουν στο νησί να συμπεριληφθώ σ’ όσους την τίμησαν
στο ξόδι της.
