Το σπάρτο κλαδεμένο μοιάζει ωραίο δεντράκι, δυστυχώς δεν ήμουν εδώ στην πλήρη του ανθοφορία.
Πρόλαβα όμως για πρώτη φορά αρχές Ιουνίου τα άνθη του κάκτου, συνήθως απουσίαζα, τα 'βρισκα μαραγκιασμένα.
Οι ιβίσκοι φέτος υγιείς, θαλεροί, βαθυπράσινοι και με πολλούς ανθούς.
Το ινδικό φούλι σαν πιο μυρωδάτο, με ξαφνιάζει όποτε αφηρημένος περνάω δίπλα του.
Η Όλγα, η Μάσσα, η Ιρίνα.
Ένα γιασεμί, δυο αγγελικές.
Η άνυδρη άνοιξη, το πρώιμο καλοκαίρι επηρέασαν τόσο τα δέντρα όσο και τα λουλούδια.
Υ.Γ. Νέα ετικέτα / κατηγορία στο αρχείο. Κηπολόγος: όχι αυτός που μιλάει για τους κήπους∙ κατά το Liddell-Scott, ὁ διδάσκων ἐν κήπῳ, ἐπὶ τῶν Ἐπικουρείων... παραφράζοντας λίγο, αυτός που μιλάει μέσα σε κήπους, πραγματικούς ή νοερούς, και ίσως, ακόμη ακόμη, και Επικούρειος...
Δύο πράγματα αγαπώ παιδιόθεν πολύ (και κάποτε με πάθος σχεδόν ίσης έντασης με το ερωτικό): τη λογοτεχνία και τους κήπους...