Σάββατο 27 Ιουνίου 2015

Χρόνος που πυκνώνει.


Κοιμήθηκα δύσκολα, ξύπνησα και δεν ήταν εφιάλτης. Αν πίστευα, θα έλεγα ο Θεός να μας λυπηθεί. Τα χειρότερα πια δε θα βραδύνουν. Το ξέραμε (1, 2). Αλλά κι ας δώσουμε ίσαμε το τέλος τον αγώνα, -για τη συνείδησή μας, για το στοιχειώδη αυτοσεβασμό μας.