Αντώνης Νικολής
Σάββατο 27 Ιουνίου 2015
Χρόνος που πυκνώνει.
Κοιμήθηκα δύσκολα, ξύπνησα και δεν ήταν εφιάλτης. Αν πίστευα, θα έλεγα ο Θεός να μας λυπηθεί. Τα χειρότερα πια δε θα βραδύνουν. Το ξέραμε (
1
,
2
). Αλλά κι ας δώσουμε ίσαμε το τέλος τον αγώνα, -για τη συνείδησή μας, για το στοιχειώδη αυτοσεβασμό μας.
Νεότερη ανάρτηση
Παλαιότερη Ανάρτηση
Αρχική σελίδα