Πέρσι στο κατευόδιο για τη Μυρσίνη Ζορμπά, εδώ στο μπλογκ, κατέληγα:
«Η Μυρσίνη κίνησε για το ασυνείδητο∙ ολοζώντανη στο εν εγρηγόρσει του λογοτέχνη, ολοζώντανη και στα όνειρα του καλού φίλου».
Πού να φανταζόμουν πόσο πολύ κυριολεκτούσα.
«Η Μυρσίνη κίνησε για το ασυνείδητο∙ ολοζώντανη στο εν εγρηγόρσει του λογοτέχνη, ολοζώντανη και στα όνειρα του καλού φίλου».
Πού να φανταζόμουν πόσο πολύ κυριολεκτούσα.
