Η εκδρομή.

Αυτή την εβδομάδα έκανα μία μικρή εκδρομή -να πω- στα μέρη του ελληνικού ακτιβισμού. Με την ίδια πολιτική αφέλεια που το ξανάκανα μερικές φορές τα τελευταία χρόνια. Και πάλι τοξικά βαλτοτόπια, προσωπικές στρατηγικές, εγωπάθειες. Μα, θα μου αντείπει κάποιος, τι άλλο πια οπουδήποτε. Δε συμφωνώ. Ποικίλλει η πυκνότητα, ακόμα και η ποιότητα του δηλητηρίου. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου, εν πάση περιπτώσει, αυτή την εκδρομή να μην την ξανακάνω. Έχω την τέχνη μου επιπλέον, που είναι από μόνη της μία δημόσια λειτουργία. Τον πάγκο με τις παραβολές, τις αλληγορίες μου, τον τρόπο να φτιάχνω από τα δηλητήρια φάρμακα.