(Από το μυθιστόρημα του Ηλιόδωρου «Αἰθιοπικὰ ἢ τὰ περὶ Θεαγένην καὶ Χαρίκλειαν».
Ο Αθηναίος Κνήμωνας δε χορταίνει ν’ ακούει τον Αιγύπτιο σοφό Καλάσιρη να του αφηγείται την ερωτική ιστορία της Χαρίκλειας και του Θεαγένη.)
«Μα την πίστη μου, Κνήμων, δεν είσαι μόνο αχόρταγος για
ιστορίες, αλλά και απρόσβλητος από τη νύστα∙ έχει ήδη περάσει το μεγαλύτερο
μέρος της νύχτας και συ αντέχεις να μένεις ξύπνιος και ούτε βαριέσαι που η
αφήγηση τραβάει σε μάκρος.» «Εγώ, παππούλη, μέμφομαι ακόμα και τον Όμηρο που
είπε ότι και στον έρωτα υπάρχει κόρος όπως σ’ όλα τ’ άλλα∙ κατά τη γνώμη μου
ποτέ κανένας δεν χορταίνει ούτε να απολαμβάνει τον έρωτα ούτε ν’ ακούει
ιστορίες αγάπης∙ και αν κάποιος διηγείται την ερωτική ιστορία του Θεαγένη και της
Χαρίκλειας, τίνος η καρδιά είναι από σίδερο ή από διαμάντι για να μη θέλγεται
και χρόνο ολόκληρο να την ακούει; Γι’ αυτό πες μου τη συνέχεια.»
(Γιάννης Τσαρούχης (13 Ιανουαρίου 1910-20 Ιουλίου 1989),
Έρως και Ψυχή (1973).)
[Ἡλιοδώρου Αἰθιοπικὰ ἢ τὰ περὶ
Θεαγένην καὶ Χαρίκλειαν, μετάφραση Αλόη Σιδέρη, εκδόσεις Άγρα, 1997, σελ.
431, το απόσπασμα από το Βιβλίο Τέταρτο, IV, 2-3, σελ. 198-199]
