Τον Ίμβριο, πάλι, οι δύο Αίαντες, τυφλωμένοι από το πολεμικό
μένος τους, σαν δυο λιοντάρια που άρπαξαν από τα κοφτερά δόντια σκυλιών μια
κατσίκα και την κουβαλάνε σε πυκνούς θάμνους, κρατώντας την με τα σαγόνια τους
ψηλά πάνω απ’ το έδαφος, έτσι και το σκοτωμένο Ίμβριο βαστώντας τον ψηλά στα χέρια τους οι δύο
Αίαντες τον γύμνωσαν από τα όπλα του, κι ο μικρότερος απ' τους δυο, ο γιος του
Οϊλέα, οργισμένος για το σκοτωμό του Αμφίμαχου, του ’κοψε το κεφάλι απ’ το
μαλακό λαιμό και στριφογυρνώντας το το πέταξε σαν σφαίρα μέσα στο πλήθος των
πολεμιστών. Κι αυτό έπεσε κι έσκασε μπροστά στα πόδια του Έκτορα, στις σκόνες.
[Ομήρου, Ιλιάδα, ραψωδία Ν, στίχοι 197 -205]
