(Ο Αχιλλέας επιπλήττει τα άλογά του, τον Ξάνθο και τον
Βαλίο, για το θάνατο του Πάτροκλου, όμως ο Ξάνθος απολογούμενος όχι μόνο
αποποιείται την όποια ευθύνη τους, επιπλέον προφητεύει στο γιο του Πηλέα το μελλοντικό δικό
του θάνατο. Η ραψωδία Τ κλείνει με τα παράδοξα λόγια, την απάντηση του ήρωα στο
θεϊκό άλογό του.)
Αναστέναξε βαριά κι ύστερα απάντησε στο άλογό του ο γρήγορος
στα πόδια Αχιλλέας: «Ξάνθε, για ποιο λόγο μού προφητεύεις το θάνατο; Να κάτι
που δε σου αρμόζει. Νομίζεις δεν το ξέρω καλά κι ο ίδιος πως είναι το ριζικό μου να
χαθώ εδωπέρα, μακριά απ’ τον αγαπημένο πατέρα και τη μάνα μου; Όμως και παρόλο
που το ξέρω δε θα σταματήσω προτού συντρίψω στον πόλεμο τους Τρώες.»
Είπε και με ιαχές κατεύθυνε στην πρώτη γραμμή της μάχης τα
μονώνυχα άλογά του.
(Giorgio de Chirico
(1888 – 1978), Τα θεϊκά άλογα του Αχιλλέα
στην όχθη του Αιγαίου Πελάγους (1963).)
[Ομήρου Ιλιάδα,
ραψωδία Τ, στίχοι 419 - 424]
